Δημοσιεύθηκε την 27.05.2020 ο νόμος 4689/2020 με τον οποίο παραγράφεται μεγάλος αριθμός αδικημάτων και ποινών, με σκοπό, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, να μειωθεί ο όγκος των υποθέσεων που έχουν συσσωρευτεί και επιβαρύνουν υπέρμετρα την διαδικασία απονομής δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση δικαστικής διερεύνησης των σοβαρότερων εγκλημάτων αλλά και να εκκαθαριστεί το αρχείο των μεγάλων εισαγγελιών της χώρας από τις ανεκτέλεστες ποινές ήσσονος απαξίας ώστε να επικεντρωθούν στην εκτέλεση ποινών βαρύτερης εγκληματικότητας.
Οι εν λόγω διατάξεις προβλέπονται στα άρθρα 63 και 64 του νόμου, ο οποίος έχει τίτλο «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών (ΕΕ) 2016/800, 2017/1371, 2017/541, 2016/1919, 2014/57/ΕΕ, κύρωση του Μνημονίου Διοικητικής Συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, τροποποιήσεις του ν. 3663/2008 (Α’ 99) προς εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2018/1727 και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με τα οποία:
- Παραγράφεται το αξιόποινο αδικημάτων και παύει η δίωξή τους, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α. Πρόκειται για πλημμελήματα,
β. Έχουν χρόνο τέλεσης έως και 30.04.2020.
γ. Η κύρια ποινή που απειλείται στο νόμο είναι η ποινή της φυλάκισης έως ένα (1) έτος ή η χρηματική ποινή ή η παροχή κοινωφελούς εργασίας ή σωρευτικά κάποιες από τις παραπάνω ποινές.
δ. Δεν πρόκειται για τα πλημμελήματα που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις:
– Των άρθρων 82Α, 142, 155, 158§2, 160, 163, 166§1, 168 §3, 169 Α’, 173 §1, 175, 178, 183, 184§1, 221§2 εδ. πρώτο, 230, 285 §4 περ. α’, 304 Α§1 εδ. δεύτερο, 337§1, 358 του Ποινικού Κώδικα και 377ΠΚ για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευμάτων με πίστωση.
– Του άρθρου πέμπτου του ν. 2803/2000 (Α’ 48)
– Του άρθρου 6§4 του ν. 3213/2003 (Α’ 309)
– Του άρθρου μόνου παρ. 1 του ν. 690/1945 (Α’ 292)
– Του άρθρου 29§1 εδάφιο πρώτο του ν. 703/1977 (Α’ 278) και του άρθρου 44§1 εδάφια πρώτο και δεύτερο και 2 του ν. 3959/2011 (Α’ 93).
– Του άρθρου 6§§ 2 και 3 του ν. 456/1976 (Α΄ 277)
– Του άρθρου 41 ΣΤ του ν. 2725/1999 (Α’ 121)
– Του άρθρου 10 του ν. 4637/2019 (Α΄180).
Σημειώνεται ότι, εάν ο υπαίτιος προβεί σε άλλη αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος εκ δόλου μέσα σε δύο (2) έτη από την δημοσίευση του νόμου, (δηλαδή έως την 27.05.2022), εφόσον γι αυτήν του την πράξη καταδικαστεί αμετάκλητα σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι (6) μηνών, η ποινική δίωξη που έπαυσε σύμφωνα με τον ν. 4689/2020 συνεχίζεται και το διάστημα από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για την νέα πράξη, δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής.
- Παραγράφονται και δεν εκτελούνται ποινές υπό της εξής προϋποθέσεις:
α. Πρόκειται για κύριες ποινές φυλάκισης έως έξι (6) μήνες ή χρηματικές ποινές ή ποινές παροχής κοινωφελούς εργασίας.
β. Έχουν επιβληθεί μέχρι την δημοσίευση του νόμου (δηλαδή έως και 27.05.2020).
γ. Δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες μέχρι την δημοσίευση του νόμου.
δ. Δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι την δημοσίευση του νόμου.
ε. Δεν πρόκειται για τα πλημμελήματα που αφορούν παραβάσεις των διατάξεων:
– άρθρων 82Α, 235, 236, 237, 242, 259, 285, 358 και 390 του Ποινικού Κώδικα.
– Ν. 927/1979
– Ν. 3304/2005
– Άρθρου 11 του ν. 4443/2016
– Άρθρου πρώτου παράγραφος 6 της από 25.02.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, όπως κυρώθηκε με το άρ. 1 του ν. 4682/2020.
Σε περίπτωση που τελεστεί νέα αξιόποινη πράξη μέσα σε δύο (2) έτη από την δημοσίευση του νόμου, (δηλαδή έως την 27.05.2022), από δόλο και επέλθει αμετάκλητη καταδίκη με ποινή άνω των έξι μηνών, ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά και τη μη εκτιθείσα ποινή, ενώ ο χρόνος από την δημοσίευση του νόμου 4689/2020 μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη, δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής.
Για το πλήρες κείμενο της διάταξης και την αιτιολογική της έκθεση δείτε εδώ:
