ΙΣΟΤΙΜΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
(ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Ν. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ)
Μετά την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου (Ν 4387/2016) δημιουργήθηκαν όπως είναι γνωστό ορισμένες ανισότητες μεταξύ όσων είχαν ήδη συνταξιοδοτηθεί και όσων θα συνταξιοδοτούνταν μετά τη δημοσίευση του νόμου.
Τόσο με τον ν. Κατρούγκαλου, όσο και με τον ν. Βρούτση (που διατήρησε τις σχετικές διατάξεις), η κύρια σύνταξή παλαιών (πριν το 2016) και νέων συνταξιούχων (μετά το 2016) υπολογίσθηκε με διαφορετικό και άνισο τρόπο αφού για τους «παλιούς» δεν υπολογίσθηκαν οι εισφορές που είχαν πληρωθεί όσα χρόνια εργάζονταν για δώρα, επιδόματα αδείας, επιδόματα θέσης ευθύνης, οικογενειακό επίδομα κ.α. ενώ για τους «νέους» συνταξιούχους συνυπολογίζονται. Αυτό οδήγησε σε σημαντικά μικρότερη κύρια σύνταξη ακόμα και κατά 600 ευρώ το μήνα.
Πρόκειται για μεγάλη αδικία για την οποία το γραφείο μας κατέθεσε άμεσα αποζημιωτικές αγωγές συνταξιούχων ΟΤΕ, ΔΕΗ κλπ.
Πριν προλάβουν τα ζητήματα αυτά να κριθούν από τα πρωτοβάθμια δικαστήρια, το θέμα αυτής της ανισότητας προωθήθηκε από άλλους συνταξιούχους (Τραπεζών) να κριθεί από το ΣτΕ με την διαδικασία της πιλοτικής δίκης.
Το ΣτΕ με την γνωστή για τους συνταξιούχους νομολογιακή του τάση, απέρριψε με τη διαδικασία της πιλοτικής δίκης το ζήτημα, έκρινε δηλαδή ότι δεν υφίσταται ανισότητα παλιών και νέων συνταξιούχων καθώς ο νομοθέτης έχει το δικαίωμα να διαχωρίζει κατηγορίες με όποιον τρόπο αυτός επιλέγει.
Όπως είναι φυσικό, τα πρωτοβάθμια δικαστήρια αντέγραψαν κατά γράμμα την απόφαση πιλοτικής δίκης του ΣτΕ – άλλωστε γι’ αυτό έχουν προβλεφθεί οι πιλοτικές δίκες – και απέρριψαν τις αγωγές μας.
Μετά από αυτό ενημερώνουμε ότι καταθέσαμε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το ανωτέρω ζήτημα ανισότητας αλλά και για τον θεσμό της πιλοτικής δίκης ο οποίος θεωρούμε ότι αποτελεί μέσο δικαστικής πειθάρχησης, προκρούστη αντίθετης νομολογίας και εν τέλει ουσιαστική και βαθιά παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος στη δίκαιη δίκη.
Επιγραμματικά αναφέρουμε ότι προσφύγαμε στο ΕΔΔΑ:
Α. Για την παραβίαση του δικαιώματος της περιουσίας των συνταξιούχων το οποίο επέφερε ο αυθαίρετος διαχωρισμός παλαιών – νέων συνταξιούχων του ν. 4387/2016 ως προς τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης.
Β. Για την παραβίαση της απαγόρευσης των διακρίσεων, η οποία επήλθε από την εφαρμογή του αυθαίρετου διαχωρισμού του νόμου.
Γ. Τέλος συμπεριλάβαμε στην προσφυγή μας το ζήτημα της παραβίασης του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, δεδομένου ότι – λόγω της νομολογίας της Ολομέλειας του ΣτΕ και του θεσμού της πιλοτικής δίκης που ισχύει στη χώρα – όλα τα υπόλοιπα δικαστήρια ακολουθούν πιστά τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις, όπως έκανε και το Πρωτοδικείο, επομένως δεν είχαμε πρόσβαση σε δίκαιη δίκη ενώ δεν υπάρχει αποτελεσματικό ένδικο μέσο (έφεση/αναίρεση) που θα μπορούσε να ασκηθεί δεδομένης της πιστής ακολούθησης της νομολογίας του ΣτΕ επί πιλοτικής δίκης.
Για τη συγκεκριμένη υπόθεση και αφού έχουμε εξαντλήσει κάθε δυνατό όπλο για τη δικαίωση στο εσωτερικό της χώρας, αυτή είναι και η τελευταία διαθέσιμη νομική δυνατότητα προκειμένου να παλέψουμε.
Η αδικία αυτή βρίσκεται πλέον προς κρίση στα χέρια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Write a comment: